Höfundar: ©Notendur ljóð.is |
Lífið er sterkt eins og mosinn
það grær á klöppunum
við hafsbrúnina
og heldur heljartaki
í bláhvíta tilveruna
Þegar ekkert veiðist
verða mennirnir þöglir
þeir standa í hópum
og horfa á mávana.
Kannski vita þeir hvað varð
um silfurlitu fiskana.
Telpa við skúr
litar hvítar rendur
á hafbarða steina
og syngur hljóðlega
Afi hennar átti
gulnaða mynd
af ungri stúlku
með fölleitt bros
sem hann setti á borðið
hjá svissnesku klukkunni.
|
|
Birtist áður í Lesbók Mbl. |
|
Ljóð eftir Ingibjörgu
Nr. 30 (2004-07-08)
Án titils
Nr. 18
No. 26
Nr. 13 (2005-08-02)
Nr. 75
[ Til baka í leit ]
|
