Höfundar: ©Notendur ljóð.is |
Ég lá á bakinu í blómabreiðu og dáðist að gulum blómunum og bláum skýlausum himninum. Þá dottaði Móðir Jörð og lygndi aftur augunum. Lítil stúlka settist hjá mér. Hún hét Sóley, eins og blómið, sem er fallegt en sem kýrnar vilja ekki. Það var líkt og ljósið myndaði eldbaug um höfuð hennar í hárinu sem það liðaðist í golunni. Hún bað mig að sýna sér heiminn. Ég stóð upp og tók í hönd hennar og leiddi hana að Viskubrunninum til að gefa henni að drekka. Það kom á hana sorgarsvipur, hún fölnaði upp, og visnaði. Ég sá mér til skelfingar að ég hafði óvart slitið hana upp með rótum.
|
|
|
|
Ljóð eftir Retinus
Sóley
Vetrarlitir
Hatrammur biskup? (2007-12-11)
Grafið dýpra (2007-11-27)
Glanni Glæpur (2008-03-11)
Jarðhræringar
My audible tears
Flugthankar
Þjónn orðsins
Laugardagskvöld
Stöðnun
Andartak (2008-03-02)
Greiningardeildin
Blái drengurinn
Nærsýni
Maríuerlan
Fjallið eltir sólina
Á stími
Glitnar á gullið
Litla Hraun
Sat sem fastast
Sköpun (2009-09-22)
Markabókin.
Fysta ástin
Fæðingarhríðir
Votar götur
Á flugi
Jólafrí
Ófærð
Áramót
Afríka (2013-08-08)
Heimsins herðar (2013-08-09)
Undir Eyjafjöllum (2013-08-10)
Embættisverk
Garðaúðun
Margæsin
Mannorð
Bítlaárin
Vorverk
1. maí (mótmælaljóð)
Svartur sandur I
Hreiðrið (2012-05-22)
Menningararfurinn
Þjóðleg landafræði
Nýr nashyrningur (2013-11-28)
Storm
Flugdólgar
Fjället
Stafur
Kärleken
Midsommar
Längtan
Ó tölvan
Þorsteinn frá hamri
Á morgun
Býflugan
Ljótur leikur
Ósóttir miðar
[ Til baka í leit ]
|
