Höfundar: ©Notendur ljóð.is |
Þá er þessi vika búin eins og allar vikurnar á undan henni. Tíminn líður samfara því að maður eldist. Árstíðirnar fljóta framhjá og um leið sigla ný líf með straumnum.
Nú fer skólunum að ljúka, og áður en maður veit af stendur framtíðin með hvíta kollhúfu, brosandi í myndavélarnar, reiðubúin með árar í hönd.
Sumarið verður þá farið að láta á sér kræla með kitlandi birkiilmi og sláttuvélarhljóðum í fjarska. Dagurinn lengist og lengist og fyrr en varir er maður vakinn með áköfum fuglasöng og sólargeisla sem smýgur sér í gegnum einu glufuna á gardínunni.
Augu tindra, brosin breikka og ung hjörtu slá í takt við hvort annað meðan gamlir sumarsmellir hljóma í bakgrunni og vekja upp minningar um gamlar ástir.
Er til betri tími?
|
|
|
|
Ljóð eftir Fanneyju Hólmfríði
Ástfanginn
Dagdraumar Íslendings
Öldurót
Veðra hamur
Ástin er terroristi
Dregur fyrir sólu
Norðurhugar
Álfahryllingur
Svefnbæn
Ölvunar andlegi friður
Jarðarvorið (2010-02-09)
Hellisbúinn
Emelía
Frjádagsins fagurgyllta fylling
Sturtusálmur
Bréf til Ritgerðar
Úlfaldinn
Situr við glugga sál
[ Til baka í leit ]
|
