Höfundar: ©Notendur ljóð.is |
Óskiljanlegt er grasið:
maður treður það undir fótum sér
en það reisir sig jafnharðan við aftur.
Óskiljanlegt er grasið:
skepnurnar bíta það og renna því niður
og skila aftur hinu ómeltanlega
- en viti menn:
á því nærist svo nýtt gras.
Já óskiljanlegt er það
hið græna gras jarðarinnar:
auðmýktin og uppreisnin í senn.
|
|
|
|
Ljóð eftir Jóhannes úr Kötlum
Land míns föður (2002-01-03)
Jólin koma (2002-12-22)
Grýlukvæði (2004-12-26)
Jólasveinarnir
Aftankyrrð (2005-07-17)
Betlari (2003-02-14)
Brot
Enn um gras (2007-05-01)
Erlan (2003-09-26)
Í tröllahöndum (2003-01-29)
Kvíaból
Móðursorg
Stelkurinn (2004-03-12)
Þula frá Týli (2004-02-02)
Ömmuljóð
[ Til baka í leit ]
|
